Vermogen van Hugo Broers

Amsterdam, de stad van grachten, fietsen en het beroemde Red Light District, heeft altijd een fascinerende onderwereld gehad. Een van de meest intrigerende figuren uit deze wereld is Hugo Broers. Met bijnamen zoals “Het Monster van de Warmoesstraat” en de “Robin Hood van de Wallen” vertelt zijn levensverhaal een rauw en onverhuld verhaal van criminaliteit, chaos en uiteindelijk persoonlijke reflectie. Zijn autobiografie Penoze Hugo geeft een uniek kijkje in het leven van een man die zowel gevreesd als gerespecteerd werd.

De Beginjaren van Hugo Broers

Hugo Broers werd in 1957 geboren, midden in het hart van de Amsterdamse Wallen. “Ik groeide op tussen de kroegen en de hoeren,” schrijft hij in zijn autobiografie. Zijn jeugd werd bepaald door dagelijkse fysieke mishandelingen door zijn vader, wat diepgaande sporen naliet. Deze turbulente start, erkent hij zelf, maakte hem tot de man die hij later werd.

Als tiener zette Hugo zijn eerste stappen op de Wallen. Hij begon met eenvoudige klusjes, zoals boodschappen doen voor sekswerkers, maar ontdekte al snel hoe winstgevend het straatleven kon zijn. Op zijn negentiende had hij zijn eerste miljoen verdiend door hasj van coffeeshops in kleinere hoeveelheden door te verkopen aan toeristen. Toch bleef geld voor Hugo altijd vluchtig. “Het meeste ging op aan feesten of ik gaf het weg aan mensen die het nodig hadden. Het leven moet leuk zijn,” zo zei hij later.

Een Leven Vol Misdaad

Hugo Broers’ carrière in de onderwereld werd snel serieuzer. Hij raakte geïnvolveerd in drugshandel, roofovervallen en zelfs geweldsincidenten. Een beruchte gebeurtenis vond plaats in 1986, tijdens een pokeravond, toen een man met een pistool zijn vriend bedreigde. Hugo stak de man neer en ging op de vlucht. Uiteindelijk werd hij opgepakt in Friesland en veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf.

Hugo bracht in totaal veertien jaar door achter de tralies voor diverse misdaden. Zelfs in de gevangenis bleef hij een bekende figuur, vaak gezien als lijfwacht voor notoire criminelen zoals Willem Holleeder en Cor van Hout, de mannen achter de beroemde Heineken-ontvoering.

De ‘Eerlijke Boef’

Hugo omschrijft zichzelf als “een boef,” maar wel eentje met een eigen morele code. Hij richtte zich voornamelijk op andere criminelen en pooiers, en stond bekend om zijn afkeer van onrecht. Pedofielen en verraders in de gevangenis konden rekenen op zijn “extra aandacht.” Zoals hij zelf zegt: “Doe je iets verkeerd tegen vrouwen, kinderen, ouderen of dieren, dan kreeg je een cadeautje van mij.”

Zijn focus op gerechtigheid kwam voort uit zijn eigen ervaringen met onrecht in zijn jeugd. “Ik weet hoe het voelt om onterecht behandeld te worden. Dat kon ik niet laten gebeuren bij anderen.” Deze sterke innerlijke drang maakte hem zowel gevreesd als bewonderd in zijn omgeving.

Het Keerpunt in Hugo’s Leven

Na zijn vrijlating in 1993 probeerde Hugo zijn leven een nieuwe richting te geven. Hij richtte een beveiligings- en detectivebureau op en werkte als bewaker, onder andere bij clubs, coffeeshops en zelfs een McDonald’s. Het ging hem echter niet altijd voor de wind; hij belandde in een zware drugsverslaving en leefde jarenlang als dakloze op straat.

Het keerpunt kwam in 2008, toen Hugo besloot zijn leven drastisch te veranderen. Met professionele hulp raakte hij clean en startte hij een nieuw hoofdstuk. “Dit zijn de mooiste jaren van mijn leven,” zegt Hugo nu. Hij eet gezond, traint dagelijks en vond nieuw geluk in thaiboksen.

Terugkeer naar de Wallen

Hoewel Hugo zichzelf heeft herpakt, blijft hij nauw verbonden met de Amsterdamse Wallen. Hij organiseert rondleidingen in de buurt waar hij opgroeide, waarbij hij verhalen deelt over zowel de gloriedagen als de duistere kanten van het gebied.

Tegelijkertijd bekritiseert Hugo de veranderingen die hij ziet in de buurt. “De solidariteit is verdwenen. De Wallen waren vroeger een echte gemeenschap, maar nu is het een plek voor regels en toeristen,” zegt hij. De gentrificatie en strengere reguleringen hebben volgens Hugo de ziel uit de stad gehaald.

De Boodschap van Hugo Broers

Met zijn autobiografie Penoze Hugo, gepubliceerd in 2022, deelt Hugo niet alleen zijn eigen verhaal, maar ook belangrijke lessen. Zijn belangrijkste boodschap? “Doe geen harddrugs en toon respect voor anderen.”

Het boek is meer dan een verslag van een leven vol misdaad; het is een reflectie op een veranderende stad en een pleidooi voor menselijkheid. Tegenwoordig spreekt hij op scholen, waar hij jongeren waarschuwt voor de verlokkingen van de onderwereld. “Een crimineel zijn zoals vroeger bestaat niet meer. Het is nu alles of niets, en dat is levensgevaarlijk.”

Een Man van Verandering

Hugo Broers belichaamt transformatie. Van een gevreesde figuur in de Amsterdamse penoze, tot een man die zich inzet om anderen te helpen. Zijn liefde voor de Wallen en zijn onvergetelijke persoonlijkheid maken hem tot een icoon van een tijd die langzaam verdwijnt. Voor Hugo draait het nu om positiviteit en het doorgeven van zijn levenslessen.

Zijn verhaal is niet alleen een kijkje in de wereld van de oude penoze, maar ook een reminder dat verandering altijd mogelijk is. Hugo geeft Amsterdam een stem uit het verleden, en zijn nalatenschap blijft een inspiratie voor velen.